Dit voorjaar en vroege zomer mochten we weer meehelpen met het ringen van roofvogels en uilen in ons dorp. Het was een zachte winter geweest met veel muizen en de nesten van roofvogels waren daardoor goed gevuld met jongen.
In juni werden eerst de jonge torenvalken geringd.
Jilles Timmer onze Muiderbergse roofvogelkenner haalde de 6 behoorlijk volgroeide jongen uit hun kast, ze gingen meteen op hun rug liggen in de tas, klaar voor de aanval.
Hoewel ze bij de kleinste roofvogels horen zijn jonge torenvalken het felst, en als ze je vinger of hand te pakken krijgen met hun klauwen dan heb je echt hulp van een ander nodig om ze los te krijgen.
Ze kijken ook behoorlijk fel uit hun ogen en de ouders vlogen schreeuwend om ons heen. We proberen natuurlijk zo snel mogelijk de klus te klaren om ze zo min mogelijk stress te bezorgen.
Daan Buitenhuis, een van de landelijk erkende roofvogelringers heeft zijn attributen klaargelegd.
Aan de kleur bovenaan de staart is te zien of het een mannetje of vrouwtje is.
Conditie van vleugels wordt bekeken
ring aangebracht
Gegevens over gewicht, vleugellengte en geslacht wordt bij t ringnummer genoteerd.
Waarschijnlijk zijn deze torenvalken een paar dagen later uitgevlogen. We hopen dat ze volgend jaar in de buurt een nestelplaats vinden, ze zijn in toenemende mate afhankelijk van door de mens geplaatste nestkasten.
Daarna gingen we door naar de boerderij van Stef Griffioen en Natalie Vooren, tot hun grote geluk zijn de kerkuilen teruggekomen in hun schuur na de verbouwing.
Kerkuilen broeden graag in de buurt van mensen en hebben hun nesten meestal in stallen en schuren, belangrijk dat deze gebouwen openingen hebben zodat zwaluwen en uilen naar binnen kunnen.
Stef en Jilles zetten de ladder klaar, maar we vinden in het nest 6 piepkleine uilskuikens, 1 waarschijnlijk nog maar een dag oud en zelfs nog een ei!
We moeten rond half juli terugkomen omdat het ringen zo laat mogelijk (ivm de dan uitgegroeide poten) moet gebeuren.
Stef en Jilles zetten te ladder klaar, benieuwd wat we aan gaan treffen...
Ze gaan weer allemaal op de weegschaal
Worden grondig bekeken
Stef en Natalie zijn ook verguld met hun nieuwe inwoners!
Nog niet echt moeders mooiste
maar wel erg aandoenlijk!
De jongste van het stel krijgt ook z'n ring, er zit vaak een aantal dagen tussen de uitkomende eieren
Hier zie je de verschillende leeftijden op een rijtje
Hun eerste stappen buiten de nestkast voordat ze weer veilig teruggestopt werden.
Dit is hun dreighouding, zo jong als ze zijn weten ze al wat ze moeten doen om te imponeren, veren omhoog, vleugels uit en kop naar voren, deze komen er wel!
Stef en Nathalie hebben een uil Freek genoemd en die wordt regelmatig ook door andere bewoners in de buurt van de Googweg gesignaleerd, hij heeft zelfs Facebook gehaald!
en iedereen geniet ervan.
Ik hoop dat dit ook een reden is dat we ons daar aan de 50 km limiet houden want er worden erg veel dieren doodgereden; hazen, egels en eekhoorns, laat daar niet een van onze uilen bijkomen!
Het zijn schitterende vogels die vaak al bij schemering gaan jagen en daardoor vrij goed te zien zijn.
In de jaren 70 waren er nog maar 100 broedparen in Nederland, daardoor kwam de vogel op de rode lijst van bedreigde dieren terecht, het gaat gelukkig langzaam beter maar ze zijn wel afhankelijk van de steun en zorg van de mens. Wij gaan binnenkort ook een zelfgemaakte nestkast ophangen in de nieuwe werkschuur van de Wouter Slors, de rietsnijder van het Naardermeer, wie weet komt een van de jongen van de Googweg wel daar terecht!
Bovenstaande foto's van de kerkuilen zijn gemaakt door Lodewijk van Kemenade.
