Het riviertje de Goog langs de Googweg dat vroeger gebruikt werd om de Joodse gestorvenen per boot naar de begraafplaats te vervoeren en afgegraven zand richting Amsterdam herbergt een heleboel invasieve exotische rivierkreeften.
Invasief omdat de soort zich in snel tempo uitbreidt in Nederland en daarbij een kreeftenziekte bij zich draagt die dodelijk is voor de inheemse Europese rivierkreeft. Deze inheemse soort is behalve in een poel in Arnhem waarschijnlijk uitgestorven in Nederland door deze ziekte.
Exoot omdat het gaat om de Amerikaanse rivierkreeft. Een voor aquaria en consumptie ingevoerde soort die om allerlei redenen onverhoopt sinds een jaar of 15 in onze natuur terecht is gekomen.
Deze rivierkreeften eten eieren van vissen en amfibieen, slakken, waterplanten en verder eigenlijk alles wat los en vast zit. Zij kunnen in korte tijd een levendig slootje behoorlijk van waterplanten en dieren ontdoen, woelen de bodem om, vechten met elkaar op leven en dood en eten ook hun eigen nageslacht als het even zo uitkomt. Ze trekken ook flinke stukken over land om volgende sloten en rivieren over te nemen.
Ze zijn dapper, gaan in dreigende houding staan, zelfs tegenover een mens. Ze hebben nog weinig natuurlijke vijanden in Nederland maar leuk nieuws is dat de schalen en scharen al in de braakballen van uilen zijn gevonden. Waarschijnlijk weten die ze te vinden als ze s'nachts over land aan de wandel gaan.
Het zijn prachtige dieren, met een interessante levensloop, kijk eens over de reling of je er een paar kunt observeren. De paring vindt plaats in het najaar, maar pas in het voorjaar gaat het vrouwtje de eitjes leggen, deze eitjes draagt ze enkele weken bij zich totdat ze in juli uitkomen, het zijn meteen miniatuurversies van hun ouders die zich een paar weken vasthouden aan de poten en in die tijd 2 of 3 keer vervellen. Dat is een bijzondere gebeurtenis waarbij de kreeften een aantal dagen erg kwetsbaar zijn omdat hun pantser nog niet uitgehard is. Tijdens het vervellen kunnen ze ook verloren ledematen weer regenereren. In het eerste levensjaar vervellen ze 7 tot 8 keer en daarna de vrouwtjes 2 keer per jaar en de mannetjes 1 keer
Voor meer informatie kijk ook eens op www.eis-nederland.nl/rivierkreeften.html
Gezien de schadelijkheid voor de natuur zou het een goed idee kunnen zijn deze kreeften te vangen en op te eten, maar de wetgeving in Nederland is nogal ingewikkeld. http://rivierkreeft.wordpress.com/vissen-op-rivierkreeft-wetgeving. In september, oktober en november mag er door de beroepsvisserij niet met fuiken gevist worden, dus ook niet op rivierkreeft. Meer informatie is te vinden op www.heerlijkevisserijen.nl en rivierkreeft.wordpress.com
Wie op facebook zit en interesse heeft in het eten van rivierkreeften zou eens kunnen kijken op https://www.facebook.com/rivierkreeften
Van de site van sportvisserij Nederland 'Wegvangen heeft alleen zin als het grootschalig gebeurt (wegvangen van 75% of meer van de beesten). Wanneer men alleen een klein deel bijvoorbeeld alleen de grootste exemplaren van de in een water voorkomende rivierkreeftenpopulatie wegvangt, is er een aanzienlijk risico dat de overblijvende (kleinere) rivierkreeften extra hard gaan groeien. Het kreeftenprobleem kan zelfs verergeren door alleen een klein deel van de rivierkreeften weg te vangen. Alleen als men een groot deel (zeg 75% of nog wel meer) van de rivierkreeften wegvangt zal een mogelijk effect optreden op de aantallen en hoeveelheid kreeft in een water, maar hiervoor is een enorme capaciteit aan vangtuigen benodigd. Bij het wegvangen van kreeften moet ook rekening worden gehouden met de migratie van deze dieren. Vooral in water met een wat hogere temperatuur zijn ze heel actief. Als men kreeften wegvangt in een onderdeel van een groot water, zullen de overige kreeften in het water deze plek zeer snel weer herbevolken.
Met behulp van onderstaande kaart kun je gevonden soorten determineren.
We hebben doorgegeven dat er veel Amerikaanse rivierkreeften in de Goog leven.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten